به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

لزوم آغاز مطالعه ۱۲۵ هزار هکتار حوضه آبخیزداری در قزوین 

تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۸۵۲۱۹

عباسعلی نوبخت رییس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در نشست هم اندیشی ستاد احیا و پایدارسازی دشت قزوین گفت: ۳۶۵ هزار هکتار حوضه آبخیز در استان است که مطالعه ۲۴۰ هزار هکتار آن پایان یافته و مابقی آن نیز باید هرچه سریع‌تر آغاز شود.
 
وی اضافه کرد: اگر در دشت قزوین موفق نبودیم، به خاطر این بوده که در نشست‌ها، گفتار درمانی کردیم و از کار‌های میدانی و عملی فاصله گرفتیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
نوبخت بیان کرد: اگر به دنبال احیا و پایدارسازی دشت قزوین هستیم باید قرارگاهی به این منظور تشکیل شود و هر دستگاه به فرماندهی این قرارگاه گزارش دهد که از کدام نقطه به کدام نقطه گام برداشته شده است.
 
وی ادامه داد: ۱۱ اقلیم از ۱۳ اقلیم دنیا را در ایران قرار دارد، بنابراین باید ظرفیت‌های ناشناخته را شناسایی کرده و براساس آن تصمیم گیری کنیم.
 
نوبخت با بیان اینکه اولویت اصلی ما در حوزه مولدسازی کار‌های آبخیزداری است، خاطرنشان کرد: باید از بخشی نگری خارج شده و سریعا براساس مطالعات صورت گرفته به کاربری‌های ویژه برسیم.
 
 رییس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور به وضعیت فرسایش عرصه‌های طبیعی کشور اشاره کرد و گفت: از ۱۶۵ میلیون هکتار وسعت ایران، نزدیک به ۱۲۵ میلیون هکتار آن در فرسایش آبی و ۳۰ میلیون هکتار نیز در فرسایش بادی قرار دارد که این روند نیازمند کار‌های اساسی است.
 
آبخیزداری عامل مهمی در پایدارسازی دشت قزوین است
 
 رییس سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین هم گفت: مباحث آبخیزداری و انتقال آب به دشت قزوین از عوامل مهم در اجرای طرح احیا و پایدارسازی این دشت است.
 
 محمدحسین عطایی افزود: تاکنون پنج کارگروه فرعی و اصلی در ستاد احیا و پایدارسازی دشت قزوین برگزار شده است.
 
وی اضافه کرد: یکی از برنامه‌های مهم ما اجرای پروژه‌های آبخیزداری و آبخوان داری است تا شرایط را بهبود ببخشیم و بتوانیم از ظرفیت‌های ارزشمندی این دشت استفاده کنیم.
 
عطایی در ادامه به تاریخ دشت قزوین اشاره کرد و یادآور شد: کشاورزی در این دشت در هفت هزار و ۸۰۰ هکتار زمین از دهه ۴۰ آغاز شد که آغازگر کشاورزی نوین بود، بعد‌ها با تقسیم بندی هشت منطقه، ۶۰ هزار هکتار شبکه آبیاری دشت قزوین به طول ۹۴ کیلومتر اجرایی شد.
 
این مسئول ادامه داد: در دهه ۷۰ با مطالعات گسترده مشخص شد که در بهره برداری از دشت قزوین به درست عمل نشده است، سپس در دهه ۹۰ با آنالیز ۵۰ سال بهره‌برداری از این دشت و در نهایت نخستین جرقه را مقام معظم رهبری در سال ۸۲ بر اهمیت دشت قزوین وارد ساختند.
 
عطایی با بیان اینکه چهارچوب دشت قزوین در ۲۰ خرداد ماه تعیین شده و اعضای ستاد احیا و پایدارسازی آن نیز انتخاب شدند، خاطرنشان کرد: امروز با یک نگاه کلی به دشت قزوین به این نتیجه می‌رسیم که توجه به مباحث آبخیزداری در آن بسیار مهم و حیاتی به شمار می‌رود.
 
رییس سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین یادآور شد: وجود ۷۷ هزار بهره بردار در بخش کشاورزی و همچنین نیاز آبی برای ۳۳ هزار ساکن در روستا‌های منطقه بر اهمیت موضوع آبخوان داری و آبخیزداری آن می‌افزاید.
 
مطالعه ۲۳ روستای دارای اولویت در وقوع سیلاب
 
محسن قاسم زاده مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قزوین هم در این نشست اظهار کرد: یک میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی این استان قابل مطالعه است.
 
وی اضافه کرد: ۲۴۰ هزار هکتار حوضه آبخیزداری در استان قزوین مطالعه شده و ۱۲۵ هزار هکتار دیگر آن باقیمانده است.
 
قاسم زاده به مطالعه ۲۳ روستای دارای اولویت برای جلوگیری از وقوع سیلاب در استان اشاره کرد و گفت: در همین راستا مطالعات و اقدامات متعددی در حوضه آبخیزداری و آبخوان داری انجام شده است.
 
استان قزوین عمدتا در حوضه‌های آبریز پایین دست است
 
علی رحمانی، معاون امور اقتصادی و توسعه منطقه‌ای استانداری قزوین هم در این نشست اظهار کرد: نگاهی کلی به وضعیت حوزه‌های آبریز دشت قزوین نشان می‌دهد که این استان در مجاورت استان‌هایی مثل گیلان و زنجان، عمدتاً در پایین دست قرار دارد.
 
وی با بیان اینکه بیابانی شدن قزوین براساس نقشه‌های موجود در حال افزایش است، خاطرنشان کرد: عدد بودجه استان نسبت به بودجه‌های ملی چندان بالا نیست، بنابراین فرهنگ سازی در این زمینه بسیار مهم بوده و مردم باید با کشت گیاهان دارویی و فعالیت‌های دیگر به تثبیت خاک و جلوگیری از بیابانی شدن این دشت کمک کنند.
 
رحمانی با بیان اینکه آبخوان داری و آبخیزداری می‌تواند جزیی از کشاورزی قراردادی باشد، ادامه داد: اگر طرح اقتصادی خوبی تدوین شود، سرمایه گذاران خوبی در این رابطه جذب خواهند شد.
 
معاون امور اقتصادی استاندار قزوین با بیان اینکه تاکنون برای ۳۰۰ هزار هکتار طرح‌های آبخیزداری تفاهمنامه داشته ایم و نیازمند همکاری بخش خصوصی در این رابطه هستیم، یادآور شد: طرح‌ها و پروژه‌های آبخیزداری باید سرعت بگیرد و در سال آینده نیز به میزان ۷۰ تا ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته باشیم.
 
غرب استان قزوین از بی آبی می‌سوزد
 
رجب رحمانی، نماینده مردم تاکستان در مجلس شورای اسلامی هم گفت: برای استانی مانند قزوین باید برنامه‌های ویژه‌ای در این زمینه داشت، چون این استان قبل از این که صنعتی باشد، کشاورزی است.
 
وی با اشاره به خروج ۱۵۰ میلیون متر مکعب آب از سد طالقان به تهران، تاکید کرد: هر چند در این رابطه نیازمند چاره اندیشی هستیم، اما با وجود سد‌های طالقان و کینه ورز (زنجان) در این استان، متاسفانه قزوین سهم ناچیز و اندکی از آن‌ها دارد.
 
رحمانی تاکید کرد: شهرستان تاکستان و غرب استان قزوین از بی آبی می‌سوزد، نه از آب شرب خبری است و نه کشاورزی، تا جایی که در برخی نقاط مجبوریم برای آبرسانی از تانکر استفاده کنیم.
 
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: آمار کلی نشان می‌دهد که تخصیص اعتبار صندوق توسعه ملی به استان قزوین چشمگیر نبوده که لازم است مسئولان در نگاه ملی مطالبه گر آن باشند.

باشگاه خبرنگاران جوان قزوین قزوین

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: دشت قزوین جهاد کشاورزی پایدارسازی دشت قزوین احیا و پایدارسازی استان قزوین آبخوان داری رییس سازمان هزار هکتار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۸۵۲۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از امروز به فکر تابستان دریاچه ارومیه باشیم

با این حال کارشناسان معتقدند نباید فقط به وضعیت کنونی و بارش‌هایی که شاید از چند هفته دیگر به‌سختی به وقوع بپیوندند، دل خوش کرد، چون اگر طرح‌های احیا و پروژه‌های انتقال آب به دریاچه با سرعت و در زمان تعیین‌شده به نتیجه نرسند، باز هم گرمای تابستان، دل دریاچه را می‌سوزاند و حال ایران را خراب می‌کند.از اوایل دهه ۷۰ بود که خبرهایی در مورد پایین‌رفتن سطح آب دریاچه ارومیه منتشر شد اما از اواسط دهه ۷۰روند خشک‌شدن دریاچه سرعت گرفت و تاکنون با وجود هزینه‌های هنگفت میلیاردی، برنامه و اقدامات متعدد توسط دولت‌های گذشته، این روند نه‌فقط متوقف نشده، بلکه وضعیت بحرانی این تالاب بین‌المللی همچنان ادامه دارد.تصاویر این روزهای دریاچه ارومیه نشان از افزایش سطح تراز و حضور گردشگرانی دارد که بعد از گذشت سال‌ها از شرایط بحرانی، در سواحل و آب‌های آن مشغول تفریح هستند اما کارشناسان معتقدند دریاچه ارومیه همچنان در وضعیت بحرانی به سر می‌برد و با توجه به پیش‌رو بودن فصل گرما و افزایش تبخیر آب موجود، در تابستان دوباره این تالاب به وضعیت بحرانی نزدیک می‌شود.براساس اعلام مسئولان هم‌اکنون تراز دریاچه ارومیه به ۱۲۷۰.۵۳متر، وسعت آن به ۱۷۹۰ کیلومترمربع و حجم آن به ۲.۳۴میلیاردمترمکعب رسیده است.تاکنون بیش از۴۴۶ میلیون مترمکعب آب از سدهای آذربایجان‌غربی به دریاچه ارومیه رهاسازی شده و این روند ادامه دارد.       جابه‌جایی مسیر آبریزها برای آشنایی با دریاچه و راه‌های تامین آب آن در گذشته، خوب است بدانیم این دریاچه سه حوضه آبریز بزرگ دارد. سیمینه‌رود که عمدتا در استان آذربایجان غربی است، زرینه‌رود که از کردستان شکل می‌گیرد و تپه‌رود که از سمت آذربایجان شرقی سرشاخه می‌گیرد.این سه حوضه آبریز در دریاچه ارومیه تخلیه می‌شوند. این رودخانه‌های بزرگ، سالانه ۳.۵میلیارد مترمکعب آب به سمت دریاچه سرازیر می‌کردند. این میزان آب، آن تبخیری را که به‌طور طبیعی در دریاچه صورت می‌گرفت، جبران می‌کرد.اما داستان از آنجا شروع شد که در این سه استانی که آب دریاچه ارومیه را تامین می‌کردند، تحولات بزرگی در حوزه کشاورزی و توسعه شهری رخ داد. مثلا تبریز و ارومیه کلانشهر شدند و در نتیجه توسعه شهری و توسعه در بخش کشاورزی، یعنی در زراعت، باغداری ومحصولات آب‌بر،تقاضابرای آب درآذربایجان‌غربی‌وشرقی‌وکردستان افزایش پیداکرد.این مصرف آب در آذربایجان‌غربی بیش ازهر جای دیگر بوده و بعد از آن آذربایجان‌شرقی قرار دارد و مصرف آب در کردستان کمتر از نقاط دیگر است.هنوز تقریبا منابع آبی که از کردستان به دریاچه می‌آمد، کماکان ادامه دارد، یعنی یک‌ونیم میلیارد متر مکعب آب بعد از وارد شدن به سد شهید کاظمی، وارد حوضه دریاچه ارومیه می‌شود. ولی در آذربایجان‌غربی که دریاچه هم عمدتا در آن مستقر است، تقاضا برای آب در بخش شهری و به‌ویژه در بخش کشاورزی به‌شدت افزایش پیدا کرده است. سطح زیر کشت در این استان، از۱۸۰هزارهکتار در اوایل انقلاب به حدود ۶۰۰هزارهکتار دردهه۹۰رسیده است.۴۰۰هزارهکتار توسعه، قاعدتا حجم بزرگی از آب حوضه سیمینه‌رود را می‌بلعد.بخشی از این آب هم از آب زیرزمینی که رابطه‌ای هیدرولیکی با دریاچه دارد، تامین می‌شود. یعنی هم آب سدی کاهش پیدا کرده، هم برای منابعی که از طریق سفره‌های زیرزمینی، دریاچه را تغذیه می‌کردند، تقاضای زیادی پیدا شده است. در نتیجه، ورودی ۳.۵میلیارد مترمکعب آب به دریاچه، بسیار کاهش یافته است. اگر ۴۰۰هکتار ضربدر ۱۰هزار مترمکعب شود، می‌توان برآورد کرد چه حجمی از آب قبل از این‌که به دریاچه برسد، در سطح دشت‌های حوضه سیمینه‌رود و آذربایجان‌غربی وارد بخش کشاورزی می‌شود و در این مناطق تبخیر می‌شود؛ حال یا از سد یا از سطح سبز.بنابراین علت واضح وضعیت فعلی دریاچه ارومیه، افزایش تقاضای آب به‌دلیل توسعه نسنجیده بخش کشاورزی و شهری است. شهر تبریز خودش یک بلعنده بزرگ است. در آذربایجان‌غربی هم ارومیه به‌شدت توسعه پیدا کرده وشهرهای پیرامونش گسترش یافته‌اند.این شهرها آب شرب تصفیه‌شده می‌خواهند و منابع آبی را که قبلا وارد دریاچه می‌شد، می‌بلعند.